foarmen fan letter
op it lege strân hearde ik in bern
laitsjen, ús soantsje smiet wer
boartlik in bal omheech
do kaamst derby
sloechst dyn earm
leafdefol om my hinne
ik seach dyn langst
de jonge dy’t dyn oanwêzigens
net opmurk, rekke betize
yn it letter dat wy sels foarme hiene
in fersplintere libben
elk op syn eigen paad
sms
sy iepenet himel en ôfstân
loft draacht lyts har wurden
satelyt nei satelyt
toan fan ferbining
sykje ik gau it boadskip
by keunstmjittich swartljocht
ik ferskik ûngemurken
myn besette hert rjochting har
azemje in oare waarmte
fan it yntime momint
dat sy oan my tinkt; har fingers
op myn namme; sa tichtby
Ofreis